සඳක් වෙන්න

කිණිහිරියා මල් අතර
හිනහෙද්දි නුඹ එදා

දැනුණෙ නෑ හීනෙකුදු
නුඹ යාවි මෙලෙසින් මෙදා
පන්සලේ උඩ මළුවෙ
වැන්දෙ අවසන වැඳුම්දෝ
සැඩ පහර ඔබව ගෙන යන

බවම දැනුණා නිසාදෝ
ගෙයි පහන මව වුණිද
නුඹයි එහි ආලෝකෙ
අප හට
පතනෙමි දහස්වර නැගණියේ
අද වෙන්ව ගිය නුඹට
හැකිවෙන්න හැමකල්
රෑ අහස බබළන්න